przez Python » 25 lis 2009, o 19:10
Projekt z dnia 10 listopada 2009 r.
USTAWA z dnia ………………….2009 r.
o zmianie ustawy o broni i amunicji oraz ustawy o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym )
Art. 1. W ustawie z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525, z późn. zm. )) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 4 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. W rozumieniu ustawy amunicją są naboje przeznaczone do strzelania z broni palnej.”;
2) art. 5 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Istotnymi częściami amunicji są: pociski wypełnione materiałami wybuchowymi, chemicznymi środkami obezwładniającymi lub zapalającymi albo innymi substancjami, których działanie zagraża życiu lub zdrowiu, spłonki inicjujące spalanie materiału wybuchowego i materiał wybuchowy w postaci prochu strzelniczego.”;
3) art. 6 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zabronione jest dokonywanie przeróbek broni zmieniających jej rodzaj, kaliber lub przeznaczenie, a w szczególności przerabianie broni przystosowanej wyłącznie do amunicji wypełnionej chemicznymi środkami obezwładniającymi lub do amunicji ślepej, dostosowujące ją do wystrzelenia pocisku z lufy albo z elementu zastępującego lufę w wyniku działania sprężonych gazów powstających na skutek spalania materiału wybuchowego.”;
4) art. 6a ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Przez pozbawienie broni palnej w sposób trwały cech użytkowych, zwane dalej "pozbawieniem cech użytkowych", rozumie się pozbawienie cech użytkowych wszystkich istotnych części broni palnej w taki sposób, by mimo działania sprężonych gazów, powstających na skutek spalania materiału wybuchowego, nie była zdolna do wystrzelenia pocisku lub substancji z lufy albo elementu ją zastępującego oraz do wywołania efektu wizualnego lub akustycznego, a przywrócenie broni cech użytkowych bez podjęcia czynności specjalistycznych nie było możliwe.”;
5) art. 7:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W rozumieniu ustawy bronią palną jest każda przenośna broń lufowa, która miota, jest przeznaczona do miotania lub może być przystosowana do miotania jednego lub większej liczby pocisków lub substancji w wyniku działania materiału wybuchowego.”,
b) po ust. 1 dodaje się ust. 1a i 1b w brzmieniu:
„1a. W rozumieniu ustawy przedmiot uznaje się za dający się przystosować do miotania jednego lub wielu pocisków lub substancji w wyniku działania materiału wybuchowego, jeżeli ze względu na swoją budowę lub materiał, z którego jest wykonany, może być łatwo przerobiony w celu miotania.
1b. W rozumieniu ustawy repliką broni palnej jest urządzenie, którego budowa pod względem:
1) zasady działania;
2) kształtu i wymiarów elementów;
3) zastosowanych rodzajów materiałów
- odwzorowuje konkretny model broni palnej.”;
6) po art. 7 dodaje się art. 7a w brzmieniu:
„Art. 7a. W rozumieniu ustawy Europejska karta broni palnej jest imiennym dokumentem potwierdzającym posiadanie pozwolenia na broń palną, wydanym przez właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej, zastępującym to pozwolenie na broń palną w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej.”;
7) art. 10a:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Na wniosek osoby posiadającej pozwolenie na broń palną lub podmiotów, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 4-5 i 7, dla osób dopuszczonych przez te podmioty do posiadania broni palnej, właściwy organ Policji wydaje Europejską kartę broni palnej.”,
b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. W Europejskiej karcie broni palnej zamieszcza się informacje o:
1) tożsamości osoby posiadającej broń palną, a w przypadku osoby dopuszczonej do posiadania broni palnej, o której mowa w ust. 1, w tym:
a) nazwisko i imię,
b) datę i miejsce urodzenia,
c) adres miejsca stałego pobytu,
d) nazwę i adres siedziby podmiotu, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 4-5 i 7 - w przypadku osoby dopuszczonej do posiadania broni palnej, o której mowa w ust. 1;
2) danych identyfikacyjnych broni palnej wraz ze wskazaniem kategorii broni palnej, określonej w przepisach wydanych na podstawie ust. 8 pkt 1;
3) okresie ważności Europejskiej karty broni palnej;
4) celu lub warunkach pozwolenia, o których mowa w art. 10 ust. 3 i 4;
5) utracie lub zbyciu broni palnej;
6) państwach członkowskich Unii Europejskiej, na których terytorium posiadanie broni palnej, określonej w Europejskiej karcie broni palnej, jest zakazane albo możliwe na podstawie pozwolenia.”;
8) po art. 14 dodaje się art. 14a w brzmieniu:
„Art. 14a. 1. Dopuszcza się nabywania broni lub amunicji przy użyciu środków porozumiewania się na odległość.
2. Dokonując zakupu broni lub amunicji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za pomocą środków porozumiewania się na odległość, nabywca broni lub amunicji przesyła sprzedawcy kopię:
1) zaświadczenia uprawniającego do nabycia określonego w pozwoleniu rodzaju broni lub amunicji do tej broni oraz określonej w pozwoleniu liczby egzemplarzy broni wraz z amunicją – w przypadku transakcji krajowych;
2) uprzedniej zgody przewozowej oraz dokumentu potwierdzającego legalność posiadania broni, wydanego przez władze państwa nabywcy – w przypadku transakcji odbywających się na terytorium Unii Europejskiej;
3) zaświadczenia wydanego przez właściwego konsula Rzeczypospolitej Polskiej oraz dokumentu potwierdzającego legalność posiadania broni, wydanego przez władze państwa nabywcy – w przypadkach innych transakcji, niż określone w pkt 1 i 2.
3. Sprzedawca broni lub amunicji potwierdza zgodność danych zawartych w zaświadczeniu, o których mowa w ust. 2 pkt 1, we właściwym organie, który wydał zaświadczenie.”;
9) art. 36 otrzymuje brzmienie:
„Art. 36. 1. Dopuszcza się przesyłanie broni lub amunicji dla osób posiadających pozwolenie na dany rodzaj broni za pośrednictwem operatorów pocztowych.
2. Przesyłanie broni oraz amunicji za pośrednictwem innych podmiotów, niż określonych w ust. 1, jest zakazane.
3. Organy celne, a także jednostki przewożące przesyłki pocztowe, w razie stwierdzenia przypadku naruszenia zakazu, o którym mowa w ust. 2, zatrzymują przesyłkę, zawiadamiając o tym najbliższy organ Policji, który jest zobowiązany do jej niezwłocznego protokolarnego przejęcia broni do depozytu.
4. Operatorowi pocztowemu, któremu zlecono przesyłanie broni palnej lub amunicji:
1) z innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; albo
2) z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej; albo
3) przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach transakcji realizowanej na obszarze Unii Europejskiej
- jest zobowiązany posiadać potwierdzoną za zgodność z oryginałem, kopię wypełnionej i poświadczonej uprzedniej zgody przewozowej oraz zgody przewozowej.
5. Operator pocztowy, któremu zlecono przesyłanie broni palnej lub amunicji z państwa nie będącego państwem członkowskim Unii Europejskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest zobowiązany posiadać poświadczoną za zgodność z oryginałem, kopię zaświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 3 oraz kopię dokumentu potwierdzającego legalność posiadania broni palnej.
6. Operator pocztowy, któremu zlecono przesyłanie broni palnej lub amunicji do państwa nie będącego państwem członkowskim Unii Europejskiej, jest zobowiązany posiadać, potwierdzoną za zgodność z oryginałem, kopię upoważnienia władz państwa nabywcy do nabycia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej danego rodzaju oraz liczby egzemplarzy broni palnej lub amunicji.
7. Operator pocztowy, któremu zlecono przesyłanie innej broni, niż broń palna lub broń pneumatyczna, z innego państwa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jest zobowiązany posiadać poświadczoną za zgodność z oryginałem, kopię zaświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 3 oraz kopię dokumentu potwierdzającego legalność posiadania broni.
8. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, któremu zlecono przesyłanie innej broni, niż broń palna lub broń pneumatyczna, do innego państwa lub przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest zobowiązany posiadać poświadczoną za zgodność z oryginałem, kopię dokumentu potwierdzającego legalność posiadania broni – o ile wymagane jest pozwolenie na ten rodzaj broni palnej w państwie nabywcy.
9. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw łączności oraz ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i warunki przesyłania broni lub amunicji, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, z uwzględnieniem:
1) zapewnienia możliwości zlokalizowania przesyłanej broni lub amunicji przez organ Policji;
2) przepisów Unii Europejskiej w zakresie kontroli nabywania i posiadania broni;
3) poddania tej broni odprawie celnej.”;
10) w art. 42:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Cudzoziemcy przybywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu wzięcia udziału w imprezach sportowych, których regulamin wymaga użycia broni, lub w przygotowaniach do takich imprez mogą przywozić i wywozić broń odpowiadającą celom sportowym oraz amunicję do tej broni w ilościach określonych w zaproszeniu organizatorów imprez sportowych.”,
b) po ust. 2a dodaje się ust. 2b - 2f w brzmieniu:
„2b. Organizator polowania lub zawodów sportowych przekazuje komendantowi wojewódzkiemu Policji właściwemu ze względu na miejsce polowania lub zwodów sportowych pisemną informację o cudzoziemcach biorących udział w polowaniu lub zawodach sportowych.
2c. W informacji, o której mowa w ust. 2b, zamieszcza się:
1) nazwisko i imię cudzoziemca;
2) miejsce i datę urodzenia cudzoziemca;
3) adres miejsca stałego pobytu cudzoziemca;
4) obywatelstwo cudzoziemca;
5) liczbę sztuk, typ, markę, model, kaliber, numer seryjny broni palnej przywiezionych przez cudzoziemca;
6) planowany okres i miejsce polowania lub odbywania się zawodów sportowych
7) numer Europejskiej karty broni palnej cudzoziemca.
2d. Informację przekazuje się co najmniej na 3 dni przed planowanym terminem polowania lub zawodów sportowych.
2e. Cudzoziemiec będący obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej, zamieszkujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i posiadający prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na tym terytorium, mogą posiadać broń odpowiadającą celom łowieckim lub sportowym, a także do niej amunicję na podstawie Europejskiej karty broni palnej, wydanej przez właściwe władze tych państw, jeżeli broń ta jest wpisana do Europejskiej karty broni palnej, i jej posiadanie nie jest zabronione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2f. Cudzoziemiec, o który mowa w ust. 2b, informuje o przywozie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej broni palnej na podstawie Europejskiej karty broni palnej, właściwego ze względu na miejsce pobytu komendanta wojewódzkiego Policji, w terminie 14 dni od chwili wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”;
11) art. 43:
a) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
„2a. We wniosku, o którym mowa w ust. 2, zamieszcza się:
1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres zbywającego broń cudzoziemcowi;
2) adres, pod który broń ma być wysłana bądź przetransportowana;
3) informacje umożliwiające identyfikację broni, w szczególności rodzaj i typ broni, jej markę, kaliber, numer fabryczny;
4) wskazanie środka transportu, którym broń będzie przemieszczana za granicę;
5) planowaną datę wywozu broni za granicę oraz przybycia z bronią do miejsca przeznaczenia za granicą.”,
b) ust. 4 i 5 otrzymują brzmienie:
„4. Zbywający broń cudzoziemcowi nie będącemu obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej jest obowiązany niezwłocznie złożyć tę broń do depozytu komendanta wojewódzkiego Policji, który wydał cudzoziemcowi zaświadczenie uprawniające do nabycia broni.
5. Do wywozu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do innego państwa niż państwo członkowskie Unii Europejskiej uprawnia zaświadczenie, o którym mowa w ust. 2, z terminem ważności do 2 dni.”,
c) dodaje się ust. 13 w brzmieniu:
„13. Przepisy ust. 1-12 stosuje się odpowiednio do obywateli polskich mających miejsce stałego pobytu za granicą Rzeczypospolitej Polskiej.”;
12) art. 51 ust. 2:
a) pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) przywozi z państwa nie będącego państwem członkowskim Unii Europejskiej broń lub amunicję bez wymaganego zaświadczenia właściwego konsula Rzeczypospolitej Polskiej, bez zgody właściwego organu Policji lub nie dopełnia obowiązku pisemnego zgłoszenia przywozu broni i amunicji przy przekraczaniu granicy;”,
b) po pkt 5 dodaje się pkt 5a – 5g w brzmieniu:
„5a) wywozi za granicę, do państwa nie będącego państwem członkowskim Unii Europejskiej, broń lub amunicję bez zgody właściwego organu Policji;
5b) przewozi z państwa nie będącego państwem członkowskim Unii Europejskiej przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej broń lub amunicję bez wymaganego zaświadczenia właściwego konsula Rzeczypospolitej Polskiej;
5c) przywozi z państwa nie będącego państwem członkowskim Unii Europejskiej broń lub amunicję bez wymaganego zaświadczenia właściwego konsula Rzeczypospolitej Polskiej lub nie dopełnia obowiązku pisemnego zgłoszenia przywozu broni lub amunicji przy przekraczaniu granicy;
5d) przywozi z państwa członkowskiego Unii Europejskiej albo wywozi do takiego państwa broń palną lub amunicję, bez zgody przewozowej lub uprzedniej zgody przewozowej lub przewozi broń i amunicję przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez wymaganego zaświadczenia właściwego konsula Rzeczypospolitej Polskiej;”,
c) dodaje się pkt 13 w brzmieniu:
„13) nie dopełnił obowiązku zwrotu legitymacji osoby dopuszczonej do posiadania broni, legitymacji posiadacza broni, karty rejestracyjnej broni, świadectwa broni lub Europejskiej karty broni palnej.”.
Art. 2. W ustawie z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym (Dz. U. Nr 67, poz. 679, z późn. zm. )) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 3 ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) obrocie - należy przez to rozumieć działalność handlową dotyczącą materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, w tym pośrednictwo polegające na negocjowaniu, doradztwie handlowym, pomocy w zawieraniu umów oraz organizowaniu transferu broni, z wyłączeniem spedytorów, wykonywaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,”;
2) po art. 5 dodaje się art. 5a w brzmieniu:
„5a) w sprawach nie uregulowanych niniejszą ustawą stosuje się przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007r. Nr 155, poz. 1095, z późn. zm.),”;
3) w art. 6 ust. 2 po pkt 2 dodaje się pkt 3 i 4 w brzmieniu:
„3) nie jest wymagane uzyskanie koncesji na obrót bronią palną pozbawioną cech użytkowych zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525, z późn. zm.),
4) nie jest wymagane uzyskanie koncesji na obrót działami (haubice, armaty, moździerze, haubicoarmaty), czołgami i innymi pojazdami wojskowymi, wojennymi jednostkami pływającymi oraz statkami powietrznymi, pozbawionymi cech użytkowych, zgodnie z art. 19 b ust. 2.”;
4) w art. 8:
a) ust. 1 pkt 1:
- lit. g otrzymuje brzmienie:
„g) nie była skazana prawomocnym orzeczeniem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo lub wykroczenie skarbowe,”,
- po lit. g dodaje się lit. h w brzmieniu:
„h) nie toczy się przeciwko niej postępowanie w sprawach o takie przestępstwo lub wykroczenie,”,
b) ust. 2 po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:
„2a) wymóg, o którym mowa w pkt 2, nie dotyczy przedsiębiorcy wykonującego pośrednictwo lub obrót bez prawa magazynowania.”;
5) w art. 15 po pkt 4 dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„5) przekazać, po zakończeniu działalności gospodarczej, ewidencję, o której mowa w art. 23 i 29, organowi administracji państwowej.”;
6) po art. 15 dodaje się art. 15a w brzmieniu:
„Art. 15a. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, określi w drodze rozporządzenia organ, o którym mowa w art. 15 pkt 5, tryb i szczegółowe warunki przekazywania ewidencji, uwzględniając postać przekazywanej ewidencji i termin jej przekazania.
2. Termin przechowywania dokumentacji, o której mowa w ust. 1. nie może być krótszy niż 20 lat.”;
7) po art. 17a dodaje się art. 17b w brzmieniu:
„17b. 1. Organ koncesyjny w decyzji o cofnięciu koncesji określa obowiązki przedsiębiorcy w zakresie terminów zbycia posiadanych przez niego materiałów wybuchowych, broni, amunicji, wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, dokumentacji technologii oraz sposób zabezpieczenia dokumentacji i obiektów związanych z wytwarzaniem i obrotem.
2. Po uprawomocnieniu się decyzji przedsiębiorca obowiązany jest zbyć materiały wybuchowe, broń, amunicję oraz wyroby i dokumentację technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym w terminie określonym w decyzji cofającej koncesję.
3. Termin zbycia, o którym mowa w ust. 2, nie może być dłuższy niż 3 miesiące od uprawomocnienia się decyzji o cofnięciu koncesji.”;
8) art. 16 ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) jeżeli przedsiębiorcy cofnięto w ciągu ostatnich 10 lat koncesję, z wyjątkiem cofnięcia z przyczyn, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2,”;
9) uchyla się art. 17a;
10) w art. 18:
a) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Broń palna i każda istotna część broni palnej podlegają oznakowaniu przez producenta.”,
b) po ust. 3 dodaje się ust. 3 a - 3 d w brzmieniu:
„3a. Oznakowanie, z zastrzeżeniem ust. 3b, powinno obejmować: kraj producenta, nazwę wytwórcy, numer seryjny i rok wytworzenia, jeżeli nie został zawarty w numerze seryjnym.
3b. Oznakowanie może składać się z niepowtarzalnego i łatwego do identyfikacji kodu cyfrowego lub alfanumerycznego, zawierającego numer seryjny broni palnej.
3c. Oznakowanie broni palnej, o którym mowa w ust. 3a lub 3b, umieszcza się na każdej jej istotnej części.
3d. Minister właściwy do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, oznakowanie broni palnej zawierające kod cyfrowy lub alfanumeryczny, mając na uwadze umożliwienie innym państwom łatwą identyfikację kraju wytworzenia broni palnej.”;
11) po art. 18 dodaje się art. 18a w brzmieniu:
„Art. 18a. Pojedyncze podstawowe opakowanie amunicji podlega oznakowaniu. Oznakowanie polega na podaniu nazwy wytwórcy, numeru identyfikacyjnego partii, kalibru i typu amunicji.”;
12) po art. 19 dodaje się art. 19a i b w brzmieniu:
„Art. 19a 1. Działa (haubice, armaty, moździerze, haubicoarmaty), czołgi i inne pojazdy wojskowe, wojenne jednostki pływające oraz statki powietrzne mogą zostać pozbawione w sposób trwały cech użytkowych stanowiących o ich przeznaczeniu przez uprawnionego przedsiębiorcę, zgodnie ze specyfikacją techniczną określającą szczegółowo sposób pozbawiania cech użytkowych danego rodzaju, typu i modelu broni i wyrobu, zwaną dalej "specyfikacją techniczną", wydaną przez jednostkę uprawnioną i zatwierdzoną przez jednostkę uprawnioną do potwierdzania pozbawienia uzbrojenia cech użytkowych.
2. Przez pozbawienie broni oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 4, w sposób trwały i nieodwracalny cech użytkowych, zwane dalej "pozbawieniem cech użytkowych", należy rozumieć działanie mające na celu eliminację cech użytkowych przesądzających o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.
3. Do pozbawiania cech użytkowych uprawniony jest przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania danego rodzaju broni lub wyrobu o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.
4. Jednostkami uprawnionymi do potwierdzenia pozbawienia cech użytkowych oraz wydania specyfikacji technicznej są instytucje określone w rozporządzeniu, wydanym na podstawie art. 9 ust. 4 ustawy, stosownie do posiadanych kompetencji.
Art. 19b.1. Pozbawianie cech użytkowych broni i wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym podlega ewidencjonowaniu.
2. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych i po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego określi, w drodze rozporządzenia :
1) tryb potwierdzania pozbawienia cech użytkowych i sposób znakowania broni i wyrobów pozbawionych cech użytkowych oraz zakres informacji umieszczanych w ewidencji;
2) jednostki uprawnione do wydawania specyfikacji technicznych;
3) jednostki uprawnione do potwierdzania pozbawienia cech użytkowych i zatwierdzania specyfikacji technicznej;
4) sposób postępowania z bronią i wyrobami przekazanymi do pozbawienia cech użytkowych, opracowania specyfikacji technicznej oraz potwierdzenia pozbawienia cech użytkowych przez jednostki uprawnione do:
a) wydawania specyfikacji technicznych,
b) pozbawiania cech użytkowych,
c) potwierdzania pozbawienia cech użytkowych;
5) stawki odpłatności za wydanie specyfikacji technicznej i dokonanie oceny zgodności pozbawienia broni oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym cech użytkowych z odpowiednią specyfikacją techniczną,
- mając na względzie zastosowanie właściwej procedury przy pozbawianiu cech użytkowych, gwarantującej bezpieczeństwo nabywców broni oraz wyrobów pozbawionych cech użytkowych.”;
13) art. 23 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego określi, w drodze rozporządzenia, sposób ewidencjonowania oraz zakres danych, jakie powinna zawierać dokumentacja wytworzonych materiałów wybuchowych, broni, amunicji, wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz broni znakowanej, o której mowa w art. 18 ust. 3c, mając na względzie zapewnienie pełnej rejestracji wytwarzanych materiałów wybuchowych, broni, amunicji, wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz broni znakowanej.”;
14) w art. 27 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„3. Importowana broń palna i jej istotne części podlegają oznakowaniu indywidualnym numerem seryjnym, zawierającym dane, o których mowa w art. 18 ust. 3 a.
4. Jeżeli importowana broń palna lub istotna część broni palnej nie jest oznakowana zgodnie z ust. 3, jej oznakowania może dokonać przedsiębiorca posiadający koncesję na wytwarzanie danego rodzaju broni, w sposób umożliwiający identyfikację kraju importera oraz przedsiębiorcę importującego.”;
15) po art. 27 ust. 4 dodaje się ust. 5 w brzmieniu:
„5. Broń palna i każda istotna część broni palnej przekazywana z zapasów rządowych podlega oznakowaniu, o którym mowa w art. 18 ust. 3a lub 3b.”;
16) art. 29 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Materiały wybuchowe, broń, amunicja, istotne części broni i amunicji, oznakowana broń i jej istotne części, o których mowa w art. 27 ust. 5, oraz wyroby o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, przeznaczone do obrotu podlegają ewidencjonowaniu.”;
17) art. 30 otrzymuje brzmienie:
„Art. 30. 1. Obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym dokonuje się na podstawie dokumentu uprawniającego do nabycia i sprzedaży.
2. Dopuszcza się obrót bronią i amunicją za pośrednictwem sieci teleinformatycznej. Strony transakcji opatrują dokumenty dotyczące obrotu bronią i amunicją bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki i minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego określą, w drodze rozporządzenia, warunki sprzedaży dotyczące obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologiami o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym oraz dotyczące obrotu broni i amunicji za pośrednictwem sieci teleinformatycznej mając na względzie zapewnienie bezpieczeństwa i uwzględniając przepisy odrębnych ustaw, dotyczących tych towarów.”;
18) w art. 34 dotychczasową treść oznacza się jako ust. 1 i dodaje się ust. 2 w brzmieniu:
„2. Minister właściwy do spraw gospodarki i minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego określą, w drodze rozporządzenia, zakres i tryb przeprowadzania kontroli warunków wytwarzania i sprzedaży materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów i technologii o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, z uwzględnieniem sposobu dokumentowania przeprowadzonych czynności oraz przesłania protokołu organowi koncesyjnemu.”;
19) art. 35d ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W przypadku przemieszczania broni palnej z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako państwa początkowego transakcji, poświadczenia zgody przewozowej dokonuje, z zastrzeżeniem art. 35g ust. 1, komendant wojewódzki Policji właściwy ze względu na siedzibę zbywcy broni palnej.”;
20) art. 35e otrzymuje brzmienie:
„Art. 35e 1. Komendant wojewódzki Policji może odmówić poświadczenia zgody przewozowej z przyczyn, o których mowa w art. 17 ust. 3.
2. Odmowa poświadczenia zgody przewozowej następuje w drodze decyzji administracyjnej.
3. Organem odwoławczym od decyzji odmawiającej poświadczenia zgody przewozowej jest organ koncesyjny.”;
21) art. 35f otrzymuje brzmienie:
„Art. 35f 1. Komendant wojewódzki Policji po dokonaniu czynności poświadczenia zgody przewozowej jest obowiązany do bezzwłocznego przesłania kopii tej zgody do Komendanta Głównego Policji, który przekazuje ten dokument właściwym władzom państwa docelowego transakcji i państw, przez których terytorium będzie przemieszczana broń palna, oraz Komendantowi Głównemu Straży Granicznej.
2. Po dokonaniu czynności poświadczenia zgody przewozowej komendant wojewódzki Policji może przeprowadzić kontrolę zgodności informacji zawartych w zgodzie przewozowej z bronią palną przemieszczaną z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.”;
22) art. 35g ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„Art. 35g 1. Organ koncesyjny może, w drodze decyzji administracyjnej, zwolnić przedsiębiorcę dokonującego przemieszczenia broni palnej z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako państwa początkowego transakcji, z obowiązku każdorazowego poświadczania zgód przewozowych przez komendanta wojewódzkiego Policji, jeżeli udokumentuje on stosowanie przez okres co najmniej 3 lat wewnętrznego systemu kontroli i zarządzania obrotem towarami strategicznymi, o którym mowa w ustawie z dnia 29 listopada 2000 r. o obrocie z zagranicą towarami, technologiami i usługami o znaczeniu strategicznym dla bezpieczeństwa państwa, a także dla utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa (Dz. U. z 2004 r. Nr 229, poz. 23156)).”;
23) w art. 35i ust. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) przekazać poświadczoną przez siebie kopię zgody przewozowej komendantowi wojewódzkiemu Policji właściwemu ze względu na swoją siedzibę, nie później niż 5 dni roboczych przed wydaniem broni palnej jej nabywcy.”;
24) art. 35k ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„Art. 35k 1. W przypadku przemieszczania broni palnej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako państwa docelowego transakcji, poświadczenia uprzedniej zgody przewozowej dokonuje komendant wojewódzki Policji właściwy ze względu na siedzibę nabywcy broni palnej, w terminie nie dłuższym niż 5 dni od dnia jej wpływu do tego organu.”;
25) art. 35l ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„Art. 35l 1. Komendant wojewódzki Policji może odmówić poświadczenia uprzedniej zgody przewozowej z przyczyn, o których mowa w art. 17 ust. 3.”;
26) art. 36 otrzymuje brzmienie:
"Art. 36. ust. 1. Kto wykonuje działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania lub obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją albo wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym bez koncesji lub wbrew warunkom określonym w koncesji, albo nie dopełnia obowiązku znakowania broni palnej lub pojedynczego, podstawowego opakowania amunicji podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
2. Jeżeli sprawca czynu określonego w ust. 1 działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
3. W razie skazania za przestępstwo określone w ust. 1 lub 2, orzeka się przepadek materiałów wybuchowych, broni, amunicji oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, a także innych przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa albo pochodzących bezpośrednio lub pośrednio z przestępstwa, chociażby nie stanowiły one własności sprawcy.”;
27) art. 38 otrzymuje brzmienie:
„Art. 38. 1. Kto wbrew obowiązkom określonym w art. 15 pkt 2 i 3 nie dokonuje zawiadomień określonych w tych przepisach, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
2. Tej samej karze podlega, kto nie wykonuje obowiązku, o którym mowa w art. 15 pkt 5.”;
28) w art. 8 ust. 1 pkt 1 lit. g i h otrzymują brzmienie:
„g) nie była skazana prawomocnym orzeczeniem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo lub wykroczenie skarbowe,
h) nie toczy się przeciwko niej postępowanie w sprawach o takie przestępstwo lub wykroczenie,”;
29) po art. 5 dodaje się art. 5a w brzmieniu:
„5a) w sprawach nie uregulowanych niniejszą ustawą stosuje się przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2007r. Nr 155, poz. 1095, z późn. zm. )),”;
30) art. 16 ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) jeżeli przedsiębiorcy cofnięto w ciągu ostatnich 10 lat koncesję, z wyjątkiem cofnięcia z przyczyn, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2)”;
31) uchyla się art. 17a.;
32) po art. 19 dodaje się art. 19a i b w brzmieniu:
„Art. 19a 1. Działa (haubice, armaty, moździerze, haubicoarmaty), czołgi i inne pojazdy wojskowe, wojenne jednostki pływające oraz statki powietrzne mogą zostać pozbawione w sposób trwały cech użytkowych stanowiących o ich przeznaczeniu przez uprawnionego przedsiębiorcę, zgodnie ze specyfikacją techniczną określającą szczegółowo sposób pozbawiania cech użytkowych danego rodzaju, typu i modelu broni i wyrobu, zwaną dalej "specyfikacją techniczną", wydaną przez jednostkę uprawnioną i zatwierdzoną przez jednostkę uprawnioną do potwierdzania pozbawienia uzbrojenia cech użytkowych.
2. Przez pozbawienie broni oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 4, w sposób trwały i nieodwracalny cech użytkowych, zwane dalej "pozbawieniem cech użytkowych", należy rozumieć działanie mające na celu eliminację cech użytkowych przesądzających o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.
3. Do pozbawiania cech użytkowych uprawniony jest przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania danego rodzaju broni lub wyrobu o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym.
4. Jednostkami uprawnionymi do potwierdzenia pozbawienia cech użytkowych oraz wydania specyfikacji technicznej są instytucje określone w rozporządzeniu, wydanym na podstawie art. 9 ust. 4 ustawy, stosownie do posiadanych kompetencji.
Art. 19 b.1. Pozbawianie cech użytkowych broni i wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym podlega ewidencjonowaniu.
2. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych i po zasięgnięciu opinii Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego określi, w drodze rozporządzenia :
1) tryb potwierdzania pozbawienia cech użytkowych i sposób znakowania broni i wyrobów pozbawionych cech użytkowych oraz zakres informacji umieszczanych w ewidencji;
2) jednostki uprawnione do wydawania specyfikacji technicznych;
3) jednostki uprawnione do potwierdzania pozbawienia cech użytkowych i zatwierdzania specyfikacji technicznej;
4) sposób postępowania z bronią i wyrobami przekazanymi do pozbawienia cech użytkowych, opracowania specyfikacji technicznej oraz potwierdzenia pozbawienia cech użytkowych przez jednostki uprawnione do:
a) wydawania specyfikacji technicznych,
b) pozbawiania cech użytkowych,
c) potwierdzania pozbawienia cech użytkowych;
5) stawki odpłatności za wydanie specyfikacji technicznej i dokonanie oceny zgodności pozbawienia broni oraz wyrobów o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym cech użytkowych z odpowiednią specyfikacją techniczną,
- mając na względzie zastosowanie właściwej procedury przy pozbawianiu cech użytkowych, gwarantującej bezpieczeństwo nabywców broni oraz wyrobów pozbawionych cech użytkowych.
Art. 3. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji oraz ustawie z dnia 22 czerwca 2001 r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym zachowują moc do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż 9 miesięcy od dnia jej wejścia w życie.
Art. 4. Ustawa wchodzi w życie z dniem 28 lipca 2010 r